Strandwandeling

Toen ik me laatst intekende voor een strandwandeling had ik daar toch heel andere visioenen bij. Ik dacht aan een romantisch samenzijn onder een heldere sterrenhemel, eventueel een sprankelend kampvuur en dan kijken naar de zon die opkomt. Niets bleek minder waar. Er moest gebuffeld worden, en flink ook.
43 kilometer maar liefst, van IJmuiden naar Scheveningen. En dat is ver, heel ver.

We zouden om vrijdagavond 0.00 uur vertrekken vanaf IJmuiden en het was de bedoeling om op zaterdag rond 11.00 aan te komen. Helaas had het al wat voeten in aarde om op tijd in IJmuiden te zijn zodat we bij aankomst al drie kilometer in de benen hadden zitten. Busdiensten werken niet altijd perfect maar we hadden zo wel een mooie warming-up gehad.
Keurig op tijd vertrokken we, er stonden nog wat mensen op ons te wachten in Zandvoort en we hadden gezegd daar op tijd te zijn. Op tijd is een ruim begrip in deze, maar zo rond 01.30 zouden we daar toch wel zijn. Die planning klopte vrij aardig en al spoedig zagen we de lichten van Noordwijk liggen, jammer dat het dan nog zo’n 15 kilometer lopen is. De kaartlezer zal het makkelijk hebben gehad met de route beschrijving, alsmaar rechtdoor is het devies. Gelukkig was het strand vrij hard en konden we redelijk door lopen. Al werd de lucht boven zee wel erg donker en dreigend. Het gaat toch niet de hele nacht onweren? Het valt mee, we zien enkele lichtflitsen boven zee maar behoudens een paar buien valt het verder best mee. Tegen 03.30 wordt het tijd voor…bouillon en koffie. Mijn trouwe gasbrander bewijst trouwe dienst en we weten en pan water aan de kook te brengen, het valt nog niet mee om koffie in het donker te zetten maar het lukt. Het beetje zand wat erbij zit nemen we voor lief, zand schuurt de maag. We lopen verder en tegen 05.45 bereiken we Noordwijk. Mijn voeten zijn erg blij met deze rustplaats en gezeten in een soort van bushok zetten we nogmaals koffie. Naast mijn gasbrander heeft iemand ook nog een benzine brander meegenomen, helaas lukt het niet deze warm te stoken zodat we het moeten doen met mijn gasbrander. Ik heb altijd al gezegd dat gasbranders beter zijn dan benzinebranders ;-) De plaatselijke politie komt ook nog even langs maar laat ons na een praatje met rust. Na Noordwijk lopen we richting Katwijk met als einddoel de vuurtoren van Scheveningen die deze nacht al vanaf 03.00 naar ons lonkt maar om wonderbaarlijke reden maar niet dichterbij wil komen. Tussen Katwijk en Wassenaar krijg ik het zwaar, mijn benen willen niet echt meer vooruit en af en toe achteruitlopen werpt een nieuwe kijk op zaken. Het vertrekpunt zien we niet meer maar heel in de verte doemen wat torens op wat Scheveningen schijnt te heten. Bij Wassenaar houden we de laatste stop, vanaf hier is het nog 1,5 uur lopen, ongeveer dan. De eerlijkheid gebied met te zeggen dat ik op het moment van schrijven het tijdsoverzicht een beetje kwijt ben. Als een paard wat de stal ruikt komen we nu dichterbij. Al wegen de laatste loodjes wel zwaar. Hard zand is verdwenen en we ploeteren door ietwat mul zand heen.

Ergens rond de klok van 11.00 omarm ik een paal die de pier van Scheveningen ondersteunt. Nooit gedacht dat ik nog eens zo blij zou zijn een paal te zien, meestal val ik op voorwerpen met een heel andere vorm. Ik loop onder de pier door en stort me ter aarde. Scheveningen zien en sterven, zoiets. Helaas heb ik te vroeg gejuicht. Vrijwel direct moet ik weer opstaan om in een strandtent te gaan ontbijten. Zei ik tijdens de omarming met de paal dit nooit meer te doen, na het ontbijt kijk ik hier al weer heel anders tegenaan…..

VOLGEND JAAR WEER!!!!!