Niets voelt zo goed en zo speciaal als de eerste keer dat je iets doet. Wie herinnerd zich niet de eerste zoen op het schoolplein, vlak voordat je naar huis toe moest om te eten. Een zweterig plakhandje en wat onhandig gemompel. Of de eerste keer dat je het eerste salaris van je eerste baan ontving, de hele maand had je hard gewerkt en met je salarisstrook kon je de hele wereld kopen, althans, zo voelde het. Inmiddels weet je beter.
De allereerste keer op het podium is ook zo’n ervaring om nooit te vergeten: Als kind al was ik gefascineerd door de basgitaar. Helaas vonden mijn ouders muziekles te duur en ik was reeds lang het huis uit, toen ik op 24jarige leeftijd besloot om eens mee te doen aan een popcursus in Donkey Shot Heemskerk. Tijdens deze cursus krijg je in een paar weken een korte introductie op de verschillende instrumenten, schrijf je samen met je mede cursisten een eigen nummer en treed je daar na 12 weken mee op. Op zo’n avond worden er meerdere bands gepresenteerd met als gevolg dat ik die avond optrad voor zo’n 300 (driehonderd!) man. Ik heb daar na vaker opgetreden met verschillende bandjes maar nooit meer dat gevoel gehad als de eerste keer, waarbij ik drie dagen letterlijk zweefde door Beverwijk.
Komende zondag wordt het de eerste keer dat Kneiper optreed, toch ook weer een eerste keer en dus heel bijzonder. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat, al ben ik niet echt zenuwachtig, misschien komt het nog. Wel heb ik me voorgenomen om “The Black Pearl” nog eens goed op te poetsen en helemaal na te kijken, een dame moet je op zijn tijd toch wat aandacht geven en ze moet er goed uitzien op het podium en nog veel belangrijker, mij niet in de steek te laten. Ik heb het ooit gepresenteerd om tijdens een concert een snaar in tweeën te trekken op precies de allerlaatste noot. Een hele prestatie op zich, maar ik heb liever niet dat het me midden in een nummer gebeurt als ik zondag op het podium sta. De Ampeg afstoffen zal niet nodig zijn, 1 keer flink blazen op het podium en al het stof is eruit. Voor de rest maak ik me niet druk, ik trek die dag aan wat er uit mijn klerenkast komt vallen, bij de Red Hot Chilli Peppers kwam er ooit alleen een sok voor ieder bandlid uit de klerenkast gevallen.
Ik hoop dat er bij mij zondag iets meer uit valt als alleen een sok, al was het alleen maar omdat ik twee voeten heb.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ha ha, dat was in dubbel opzicht "een sok voor ieder bandlid"! ;-)
Ik hoop dat er op 15 oktober een kilt, een Australische antimuggenhoed (met van die kurken aan touwtjes) en een roze boa uit je klerenkast vallen.
Een reactie posten