Niks

Het is weer zover, de blaadjes vallen van de bomen.

Ja René, da’s meestal zo. In de zomer vallen de mussen uit de boom en in de herfst vallen er blaadjes uit. Het wordt pas zorgelijk als er bakstenen uit de bomen vallen, al geeft het wel weer een geheel nieuwe dimensie aan een mooie boswandeling. Stiekem vraag ik me nu af of jij toch niet getroffen bent door een vallende baksteen, stoeptegel of straatklinker.

Hoezo dan?

Je bent zo rusteloos de laatste tijd. Je hebt vanavond zegge en schrijven één pan kaasfondue veroberd, twee glazen wijn opgedronken, drie hoofdstukken gelezen in een boek, vier basgitaren bespeeld en vijf keer gekeken of je nog mail hebt. En dit alles in willekeurige volgorde.

Ja, knap hé, probeer ik er nog enthousiast van te maken.

Morgenavond moet je repeteren met de Shin kickin white socks sucks bluesband en donderdagavond repeteer je met Kneiper. Je moet nog twee dagen werken en dan heb je zowaar eens twee dagen vrijgenomen, je hebt zeggen en schrijven al wel twee hele vakantiedagen opgenomen en dit zijn je volgende twee. Ga je ff lekker weg of zo?

Nee nee, geen tijd voor. Druk, druk druk, weet u nog.

Ja waarmee dan?

Nou eh… geen idee eigenlijk. Of, om maar eens met Maarten te spreken:

Was ik nu bezig boodschappen aan het doen
Of was ik bezig niet te hyperventileren
Ga ik nu gewoon dood
Of ben ik bezig mooi te sterven
Waar ben je nou mee bezig
En het begint je langzaam te dagen
Weet je wat jij moet doen

Niks
Blijf nou maar rustig liggen en doe Niks
Niks
Hou nou maar op met ademhalen en doe Niks
En adem uit

Regelmatig klaagt mijn omgeving dat ze zo moe van me worden, nu wordt ik warempel ook nog eens moe van mezelf!