High Ball

Na eerder op zaterdag de wandel en fietsbeurs onveilig gemaakt te hebben (zie vorige blog), ben ik doorgereisd naar Zeeland alwaar een etentje plaatsvond met de familie. Via station RAI treinde ik naar Schiphol om daar over te stappen op de intercity naar Zeeland. Toe we de Schipholtunnel inreden kreeg ik het gevoel alsof ik een mijn inreed, ik kreeg aardig wat last van de druk op mijn trommelvliezen. Navraag bij een aardige conducteur leerde dat we toch zo'n 15 meter beneden N.A.P. zaten.

Na een korte overstaptijd op Schiphol vervolgde ik mijn weg richting Zeeland alwaar om 17.08 mijn taxi al klaar stond die mij naar het huis van bestemming bracht. Na het begroeten van diverse familieleden en een cappucino werd koers gezet naar het restaurant van die avond, waar nog wat familie zat. Wederom schalden kreten van begroeting door het hele restaurant. Als de familie uit eten gaat weet gelijk heel Zeeland dan. Eigenlijk verdienen wij het predikaat "Gezelligste familie van Nederland", i.p.v. de TROS. Al zijn we bij ons in de familie wel een stuk muzikaler. Weinig voor nodig als je Frans en Marianne programmeert. Het is overwegend grijs en de eerste 5 rijen ruiken vaag naar urine? Inderdaad, het gemiddelde Frans en Marianne publiek. Al moet ik hier wel een kritische noot aan toevoegen. Er bevinden zich in mijn familie mensen die van Truus Geeuwis houden. Voor alle duidelijkheid;
IK BEN HET NIET!!!!!!!!!
Niettemin was het eten smakelijk en de gesprekken geanimeerd. na afloop werd ik keurig naar het huis van mijn oom en tante gebracht in een soort van jongensdroom. Twee blonde dames (mijn nichtjes) in een BMW (de auto van hun vader).
Na nog wat naborrelen aldaar werden de bedden opgezocht.

De volgende morgen terwijl ik onder de douche sta presteert mijn lieftallige nicht het om mij in recordtijd te laten douchen. Dit doet zij, heel gemeen, door keihard naar de eerder genoemde Truus Geeuwis te luisteren. Een koude douche is minder erg. Binnenkort ga ik haar opzoeken in Eindhoven. Ik denk er nu sterk over om haar muzikaal wat op te gaan voeden, of het althans te proberen, door haar kennis te laten maken met wat muziek van Iron Maiden, Frank Zappa of The Beatles.
Gelukkig maakte de high ball die mijn oom later schonk een hoop goed. Een high ball is een blend Canadian wiskey, aangelengd met sprite en ijsblokjes. Voor de puristen onder ons. Ik weet dat er niks gaat boven Schotse Single Malt, maar om die nou om 13.00 al weg te gaan zitten tikken...
Op dat moment prefereer ik mijn drank nog wat aangelengd ;-)

Ik vond het in ieder geval een erg lekker aperitiefje voor de lunch.