Hé kale!!!

Gisteren ben ik weer eens bij de kapper geweest, op zich niks bijzonders. Iedereen komt er wel eens. Een lieftallig meisje bood mij koffie aan en ander, al even lieftallig meisje stelde zich voor als Desiree.

Een heel verhaal werd afgestoken;
Wilt u het gewassen hebben?
Aangezien ik van de wasbakken bij de kapper altijd spontaan een whiplash krijg zei ik nee.
Hoe wilt u het hebben?
Aan de rechterkant wil ik het driekwart over m'n oor, maar aan de linkerkant juist twee centimeter boven mijn oor. Linksachter in m'n nek moet het worden opgeschoren, en de scheiding wil ik diagonaal over m'n hoofd, zodat m'n haar achter op m'n hoofd rechtop komt te staan. Bovendien wil ik over m'n voorhoofd twee lange lokken zodat ik die op straat continu uit m'n gezicht moet blazen.
Desiree trok hierop wat wit weg dus ik stelde haar gauw gerust;
Geintje, doe maar makkelijk, vanachter de tondeuse erover en bovenop mag het iets langer blijven.
oké, zei Desiree zichtbaar opgelucht.
Onder het standaard kapperspraatje "Bent u vrij vandaag? Wat voor werk doet u?" ging Desiree voortvarend te werk. Je zou toch verwachten dat dit wel eens bekend zou zijn, tenslotte kom ik al jaren in dezelfde kapsalon. Er staan wel iedere keer als ik er kom nieuwe gezichten, (ik kom er niet zo heel vaak) maar ze houden wel een dossier bij waar je woont en zo. Het lijkt me een kleine moeite om daar wat leuke gespreksstof bij te vermelden.
Hoe vindt u het zo, vroeg Desiree na een tijdje. Ik heb geen idee, ik moest immers mijn bril van je afzetten. Na mijn bril opgezet te hebben en het resultaat bewonderd te hebben kwam er nog een heel scala aan vragen.
Wilt u er wax in?
Nee, krijg je zo'n vette kop van.
Wilt u dan wat gel?
Nee, (dat doe ik alleen als ik een heeeel leuk iemand tegenkom).
Zal ik de haartjes nog even uitspoelen?
Nee.
Ik geloof dat Desiree wel een beetje teleurgesteld was. Geen wasbeurt vooraf, simpel met de tondeuse, geen wax, geen gel, niet eens even de haartjes uitspoelen.
Na 10 minuten en € 20, 95 stond ik weer buiten, da's gauw verdiend, zullen ze binnen wel gedacht hebben.

Uiteraard word je dan de volgende dag wel door iemand begroet met de uitroep;
Hé kale!!!
Waarop ik antwoordde met de vraag;
Geef jij één EURO voor iedere haar die ik nog bezit?
Helaas, deze vraag werd ontkennend beantwoord. Dat is erg jammer. Niet alleen had ik het dan van het geld mijn kapsel af kunnen laten maken, maar ook had ik dan de rest van mijn leven op een warm tropisch eiland kunnen zitten. Daar had ik me best voor willen laten epileren of harsen. Het heeft niet zo mogen zijn. In plaats van op een tropisch eiland zit ik in een koud Nederland, wat extra koud aanvoelt op mijn kortgeknipte bolletje.

Heeft iemand toevallig mijn muts gezien?