Zappa in het zand

Vandaag naar Wijk aan Zee gereisd voor wat wel eens de aller allerlaatste Joe zou kunnen worden uit de geschiedenis van The Troupe, immers, vanaf februari staan zij met Faust in de theaters, een stuk waar ik u een volgende keer meer over zal vertellen. Googled u ondertussen maar eens op internet, de kans is groot dat u al wat informatie zult vinden over dit nieuwe project van The Troupe.

Terug naar vandaag, op 15.30 verzamelden wij ons allen op een parkeerplaats aan de blanke top der duinen, alwaar wij, en veel belangrijker, alle gear opgehaald zullen worden door een 4 wheel drive daar de plek waar we vanavond spelen alleen op die manier bereikbaar zal zijn. Terwijl we als eerste aankomen en ondertussen wat van de befaamde blikjes opentrekken en we wat lopen te ouwehoeren (een groot gedeelte van life on the road bestaat uit wachten en daarbij behorende conversaties) kijken we vermakelijk toe hoe de parkeerplaats in een soort van circuit verandert waarop voor iedere vertrekkende auto er drie auto’s om de vrijgekomen plaats rijden. Het lijkt wel een stock car race. Nadat het gezelschap compleet is bellen we met de strandtent waar die avond gespeeld gaat worden en zij sturen een 4 wheel drive. Al gauw blijkt dat niet alles er in een keer in past, er zal dus twee keer gereden moeten worden. Terwijl ik achter blijf bij de spullen die niet mee konden in de pick up truck en er een aantal musici meelopen naar de strandtent, besluiten de overige musici zich te mengen in de stock car race en al gauw hebben zij een parkeerplaats gevonden. Ondertussen gaat mijn mobieltje af, het blijkt dat de pick up zich vast heeft gereden in het zand en dat ze hem zullen uitgraven. Het kan dus nog wel even duren voor de truck weer terug is voor de rest van de spullen. Ach, ik maak me niet druk, het is zondag, het zonnetje schijnt, er lopen wat schaars geklede badgastes voorbij die verwonderd kijken naar de gedemonteerde vibrafoon die bij me ligt. Het heeft wel iets weg van oud ijzer en passerende blondines kun je nu eenmaal van alles wijsmaken. Nou ja, bijna alles. Een crew slut blijkt niet voorhanden en ook laten de dames zich moeilijk porren om mee te doen in wet T-shirt contest wat toch echt in dit stuk van Zappa voorkomt. The Troupe zal het wederom zonder moeten stellen vandaag.

Even later blijkt de truck toch weer vrijgekomen te zijn en we laden de rest van het oud ijzer in, waarna we uitgenodigd worden om mee te liften achter in de bak. Met nog wat musici die als overwinnaars uit de stock car race kwamen klimmen we achter in de bak en via een hobbelige rit over het strand waarbij we met moeite de nodige enkels en knieën passeren bereiken we de Instuif en terwijl ik onderweg het topless bruinend vrouwelijk publiek bewonder of verafschuw (soms is een burkha helemaal zo gek nog niet) en fantaserend over een Zappa project met kneiper, precies: Titties & Beer uit volgens mij 1976. We beginnen met opbouwen, rustig aan lijkt het devies vandaag en met soundchecken krijg ik ze met moeite live on stage. Waarna ze weer vrolijk buiten in het zonnetje gaan staan. Er wordt overlegd hoe laat er nu gestart moet worden, de een staat nog lekker, de ander wil wel beginnen. Met een “Shut Up 'N' Play Yer Guitar” richting de gitarist en zo alle instrumenten benoemen krijg je ze wel het podium op, wellicht moet ik het zo eens proberen. Maar zoals altijd lukt het me toch vrij makkelijk om ze het podium op te krijgen, kwestie van over(ge)wicht.
Het stuift vandaag werkelijk in de Instuif, nog eenmaal wordt alles uit de kast gehaald en de band rockt weer als vanouds. Het is wel een raar gezicht om ze in een strandtent te zien spelen die qua oppervlakte net zo groot is als een theaterpodium waar ze zich normaal bevinden, in deze strandtent is geeneens een podium. Toch weten ze de sterren van de hemel te spelen, letterlijk dan, want op de achtergrond zien we de zon langzaam in de zee zakken. Iets wat toch wel een meerwaarde geeft aan dit bijzondere concert. Na afloop genieten we van een gezamenlijke maaltijd waarna we met de pick up weer een paar keer over het strand rijden om weer bij de parkeerplaats te komen. Ik zit achterin en ik geniet van deze bijzondere ervaring. Hoe vaak krijg je nou de kans om op een mooie nazomeravond achter in een 4 wheel drive over het strand te rijden, terwijl je op de achtergrond de zee ziet met daarop wat verlichte schepen, de wind in je haren waait en een meeuw rakelings langs je hoofd schijt.