26 september, 2006

eau de toilette

Baldessarini

Was dat dan? Vraagt u zich af, vroeg ik me ook even af, moet ik eerlijk toegeven. Hoewel ik vrij weinig geld spendeer aan uiterlijke verzorging ontkom ik er niet aan om af en toe zeep te moeten kopen en wat tandpasta, wil ik niet uit mijn bakkes meuren als een ongewassen berenkont. Verder zullen ze wel niet rijk van mijn worden, afgezien van een deo tegen overtollige zweetlucht geef ik nu eenmaal niet om aftershaves, eau de toilette en weet ik wat voor zooi je tegenwoordig nog meer op je gezicht of andere lichaamsdelen schijnt te moeten smeren.

Toch kreeg ik vandaag een flesje mee van de vriendelijke glimlachende dame van de drogisterij. Een flesje zo groot als een mini jackplug verpakt in een kartonnetje met daarop de afbeelding van een ongeschoren ouwe vent. Niet iets waar ik me mee kan identificeren. Ik ben regelmatig ongeschoren maar zeker niet oud! Ik ben een jonge vent en spring nog over een huis heen, mits het in Madurodam staat dan. Het zal vast geen aftershave zijn anders hadden ze wel een geschoren ouwe vent op het pakje afgebeeld.

Verbaasd pak ik het thuis uit, eau de toilette, wat moet ik daar nou weer mee? Dat gebruiken toch alleen een bepaald soort vrouwen die de naam dame over het algemeen niet verdienen en een uur in de wind meuren als ze naast je in trein gaan zitten met een over het algemeen te zwaar opgemaakt geblondeerde hars…eh hoofd? Welke Libellelezeres heeft nu weer bedacht dat mannen ook aan de eau de toilette moeten?

Baldessarini del mar staat er op het pakje, nooit van gehoord. Maar als de libellelezeres danwel vriendelijke glimlachende dame van de drogisterij denkt dat ik 60 zuurverdiende Euri’s ga spenderen aan een één of ander luchtje waarvan de insecten spontaan dood neervallen heeft ze haar vak niet goed verstaan.
Voorzichtig open ik het flesje en snuif er eens aan, het valt mee: ik zie nog geen roze olifanten spontaan voorbij paraderen. Misschien moet ik het toch eens opdoen, wellicht tijdens het optreden van a.s. zondag.

Blijft de vraag waarom de vriendelijke glimlachende dame van de drogisterij mij dit monster gegeven heeft:
Vond ze me aardig, zag ze in mij een potentiële eau de toilette koper of vond ze me gewoon ongelofelijk stinken en werd het tijd voor een scheerbeurt, waarbij ik deze eau de toilette als aftershave dien te gebruiken? Want wanneer zou je anders een eau de toilette moeten gebruiken?

Geen opmerkingen: