De première van Harry

Gouda, stad van stroopwafels, kaarsen en kaas en sinds maandag ook de stad van een succesvolle première van Harry.
Het is 10.00 als mijn telefoon rinkelt en de bassnaren zich melden, hello, moet ik nog wat meenemen? Vanaf de ontbijttafel dirigeer ik het één en ander en als ik onderweg ben melden de toetsen zich: Moet ik nog wat vroeger komen vandaag i.v.m. de première?
Zo gaat het de hele dag door en terwijl we aan het bouwen zijn rinkelt mijn telefoon nog een aantal keer. Gelukkig weet ik alles in goede banen te leiden al zijn er altijd wel een paar “kun jij dit nog ff regelen?”te bespeuren. Zo loop ik op maandag te zoeken naar een winkel in draad en garen (een chique benaming voor een naaiwinkel) om zwart touw te zoeken, verwijs ik voor de laatste kaarten door naar het impresariaat en hang wat vlaggen en andere attributen in.

Tegen 17.30 verzamelen we ons naar de artiestenfoyer alwaar een buffet voor ons klaarstaat. De stamppot lijkt regelrecht uit de gaarkeukens te komen en is niet echt geweldig, maar het vult wel als een baksteen.
Quasi nonchalant doet een trompettist een dutje en tijdens de laatste soundcheck is hij ineens verdwenen, gelukkig is hij gauw op te sporen en de laatste klanken klinken voor de show los barst. Terwijl de zaal nu vol loopt met zo’n 500 man en 2 kabouters op rij 9 heerst er in de kleedkamers onder het podium nu toch een wat zenuwachtige spanning.
Even voor achten geef ik ze vijf minuten en lopen ze met me mee naar boven, ze krijgen een aanvang en de show barst los.

Hoe de show er uit ziet verklap ik niet, u moet vooral zelf komen kijken maar het dak gaat er vanaf deze avond. Na afloop heffen we het glas en pakken de show weer in de kisten terwijl onderwijl de muikanten de trap af dalen op weg naar de foyer. Tegen 23.30 melden wij ons ook in de foyer. Harry zit weer in de vrachtwagen, zaterdag wacht Eindhoven op een kennismaking met Harry.