25 februari, 2006

30300 passen

Vandaag was ik weer in de gelukkige omstandigheden om met Weekendhike op pad te mogen. Dit keer een rondwandeling bij Veenendaal De Klomp.
De NS werkt dit keer prima mee om mij op mijn bestemming te krijgen en na wat overstappen beland ik keurig op tijd op Station Veenendaal De Klomp waar de meeste Weekendhikers zitten te wachten in een verwarmde wachtruimte. Na even handen schudden blijkt dat we nog wachten op 2 heren en een dame. Buiten zie ik wel een dame rondlopen die aan het Weekendhike profiel voldoet (stevige schoenen, rugzak).
Ik besluit haar even aan te spreken om te zien of ze wellicht bij Weekendhike hoort. Als ik haar vraag of ze op de bus staat te wachten, op haar vriend staat te wachten of wellicht op zoek is naar mede-Weekendhikers beantwoord zij mijn vraag ontkennend. Later zal blijken dat zij met haar zus/vriendin/nichtje/whatever aan de wandel gaat. We zullen haar later die dag nog een paar keer tegenkomen. Eigenlijk zou je voor dit soort gelegenheden wat ansichtkaarten bij je moeten hebben van Weekendhike om de boel wat te promoten.

Spoedig arriveren de beide heren, de dame laat nog op zich wachten maar na een kort telefoontje van onze organisatrice annex hostess van die dag blijkt deze dame te kampen met een kapotte kachel. Dit had zij net gemaild, blijkbaar word er tegenwoordig van een organisator M/V verwacht dat hij/zij een laptop mee heeft om de laatste afmeldingen te bekijken.

Na dit telefoontje gaan we op pad. Klein Duimpje is voor ons op pad geweest want het eerste pad ligt bezaaid met strooizout. Strooizout is handiger dan broodkruimels of kiezelsteentjes. Vogels lusten geen strooizout en het is een stuk lichter als kiezelsteentjes. Toch moet het strooizout wel zijn neergelegd door klein duimpje want het is vandaag prachtig wandelweer, een strakblauwe lucht en geen spoor van ijzel, sneeuw of andere gladheid. Wel staat er een fris briesje waar we lekker in kunnen uitwaaien.

Wat opvalt vandaag is dat we vandaag grotendeels over dijkjes lopen, die blijkbaar deel uitmaken van de Grebbelinie. Al spoedig ontstaan er heerlijke gesprekken. Zelf doe ik mee aan een geschiedkundige discussie die voert van De Romeinen die rare jongens waren via Napoleon die ergens leefde tussen 1700 en 1850(ik kan er een jaartje of wat naast zitten) tot de eerste en de tweede wereldoorlog. De discussie over de eerste wereldoorlog gaat uiteraard over de loopgravenoorlog en zo komen we op muziek terecht. Immers, Paul Mc Cartney maakte ooit een nummer getiteld “Pipes of Peace” en in de bijbehorende videoclip (DVD clip?) is daar een stukje te zien over de beroemde kerstnacht waarbij zowel de Engelsen als de Duitsers uit hun loopgraven komen om elkaar de hand te schudden, prettig kerstfeest te wensen en tegen elkaar te voetballen. Terwijl we druk aan het wandelen en discussieren zijn komen we dame van het station weer tegen.

Lopend door een prachtige omgeving komen we na zo’n 3,5 uur op het koffiekopje terecht, waar we wederom de dame van het station tegenkomen. De cappuccino en het appelgebak smaken heerlijk, toch roepen we deze tent uit tot vreselijk foute tent. Het nep bloemstuk wil je nog niet neerzetten op de grafkist van je schoonmoeder, de opgezette buizerd is erg kitsch, de muur met schilderijen hangt wel erg vol (vochtplekken in de muur die verborgen moeten worden?) en de muziekkeuze is helemaal fout en doet ons denken aan Sky Radio (brrr) tijdens kerst (wederom brrr). We vervolgen onze wandeling waarbij we het nog even hebben over kabouters met cowboylaarzen en een greppelhoed. Terug op het station blijkt dat we zo’n 30300 passen hebben gezet die dag, wat neerkomt op zo’n 22 km. We blijken we nog een half uur te moeten wachten op de trein maar wederom hebben we geluk. Onze hostess biedt een lift aan richting Utrecht waar een aantal Weekendhikers, waaronder ik, dankbaar gebruik van maken. Op Het station Utrecht werpen we een snelle blik op het schaatsen alvorens we de trein in sprinten.

In het laatste stuk naar Beverwijk beland ik in een coupe met een paar dames, nou ja, schreeuwers, die de hele trein plus omliggende perrons laten genieten van hun zojuist gedane inkopen. KIJK EENS WAT EEN LEUK ROKJE!!!! Zelf vond ik er geen moer aan maar het leek me tactisch dit niet te vermelden daar eens van de aanwezigen schoenen met een hoog hakje heeft gekocht die mij makkelijk een schedelbasisfractuur kunnen bezorgen.
KIJK EENS WAT EEN MOOIE SCHOENEN!!!

1 opmerking:

Anoniem zei

Twee keer (of vaker) de zelfde dame tegenkomen tijdens een wandeling? doet mij denken aan "stalken" Of zou zij er alleen maar op uit geweest zijn om telefoonnummers uit te wisselen. Ik ga er natuurlijk van uit dat jij jou telefoonnummer, e-mailadres e.d. aan haar opgedrongen hebt, en ook haar telefoonnummer en andere gegevens aan de weet bent gekomen, zodat jij haar alsnog lid van weekendhike kunt maken.