19 januari, 2006

Fietsende vangrail

Ik woon in Beverwijk, een grijs en grauw stadje onder de rook van Corus. Mooi centraal gelegen tussen Alkmaar en Haarlem en ook een stad als Amsterdam is erg dichtbijgekomen met de nieuwe dienstregeling van de NS die in december van start moet gaan. Verder ligt het vlakbij de duinen en strand wat Beverwijk dus tot een mooi gelegen plaats maakt. Verder is Beverwijk onder buitenstaanders vooral bekend vanwege de Beverwijkse Bazaar en de diverse moorden die hier jaarlijks plaatsvinden. Tot zover niks schokkend onder de zon, gewoon een kleine stad met kleine stadsproblematiek.
Waar we hier binnenkort wellicht wel wereldberoemd mee gaan worden is het volgende;

"De plaatselijke politiek heeft een plan gelanceerd waarmee ze Beverwijk als fietsvriendelijke gemeente wil promoten. Dat vind ik, als fervent fietser, een nobel streven. Daarvoor willen ze een aantal aanpassingen aan de fietspaden uitvoeren. Zo worden hele straten in de toekomst fietsstraten, auto's zijn hier bij uitzondering te gast. Rond 2015 moet het project afgerond zijn en heeft de fietser vrij baan in Beverwijk"
.
Afgezien van het feit dat de planning over pas over 10 jaar rond moet zijn, maar laten we eerlijk zijn, zoveel tijd kunnen ze hier goed gebruiken, klinkt het mij als muziek in de oren.

Ik lees verder in het krantenartikel;

"In zogenaamde woonstraten wordt de positie van de fietser versterkt. Dit komt er op neer dat de rijwielen midden op de weg moeten rijden. Fietsers zijn zo voor automobilisten beter in beeld en er is meer interactie".

Krak, zei mijn klomp.

Welke onzalig persoon verzint dit? Is het nu de bedoeling dat fietsers zich in het midden van de weg gaan bevinden als een soort van fietsende vangrail terwijl ze van beide kanten belaagd worden door gehaaste automobilisten?
Op dit moment van schrijven telt Beverwijk zo'n 35.000 inwoners. Ik voorzie een drastische daling van het inwonertal als deze plannen doorgang vinden.

Enigzins geschokt lees ik verder

"In Beverwijk worden de volgende straten fietsstraten: Bankenlaan, Gladiolenlaan, Zonnebloem, Cornelis Matersweg, Kees Delfsweg, Munnikenweg, Regulierstraat, Zeppelinstraat, Spaarnestraat, Belgiëlaan en Merwedestraat. Later volgen er nog meer".

Krak, zei ook mijn andere klomp.

Hoe haal je het in je hoofd om eerst een paar straten in deze vorm uit te gieten, om vervolgens eventueel meer straten te laten volgen.
Leg je kinderen maar eens uit dat ze eigenlijk rechts moeten rijden, behalve in de eerder genoemde straten, die niet allemaal aan elkaar liggen. Je stapt op je fiets en dient eers keurig rechts te rijden tot je aangekomen ben in de Bankenlaan, waar je in het midden dient te rijden. Vervolgens kom je in het volgende stuk waar je weer rechts moet rijden. Ik snap het nu al niet meer, u nog wel?

Dit onzalige plan komt uit de koker van een overwerkte wethouder (waar we er hier meer van hebben) die bedacht heeft dat Beverwijk zo op de kaart komt te staan als fietsvriendelijke gemeente. Waarschijnlijk heeft ze dit bedacht terwijl zij in haar Hummer (een hele grote auto voor mensen met te veel geld en te weing hersens) even moest wachten op een fietser die van rechts kwam.

Mocht dit plan doorgaan dan overweeg ik een emigratie naar Groot Brittanië. Daar rijden ze tenminste allemaal aan de verkeerde kant van de weg.

1 opmerking:

Ron zei

We hebben in Utrecht een tijdje een fietsstraat gehad, een deel van de Burgemeester Reigersstraat. De rijstroken werden versmald middels een vluchtheuvel en de aanleg van parkeerhavens. Ruim baan voor de fietser! Niet dus. Laat de Burgemeester Reigersstraat nou net een straat zijn met veel winkels, waar ook nog eens van die harmonicabussen doorheen moeten. Kortom, lossende vrachtauto's, half in de parkeerhavens, half op de rijstrook. En daar kwamen die harmonicabussen natuurlijk niet langs. Dus files. Dus in plaats van dat het autoverkeer achter de fietsers bleef, mochten de fietsers genieten van alle uitlaatgassen, ware het niet dat dezen de stoep op vlogen om alle auto's en bussen te passeren, met levensgevaar voor de voetgangers als gevolg. En zat er al een auto achter mij (fietser), dan maakte deze met het nodige claxonneren en spatbordkleven duidelijk dat hij er voorbij wilde, en snel een beetje.
Nog geen jaar later ging Utrecht weer met geld smijten om van de Burgemeester Reigersstraat weer een gewone straat te maken.