Ik bemoei me de laatste tijd niet meer zo met politiek, voornamelijk omdat het één grote klucht aan het worden is. Soms gebeurt er nog wel eens wat mijn bek doet openvallen van verbazing om zoveel arrogantie. Zoals de uitspraken van "mevrouw" Yvette Lont.
Deze, voormalige dame van lichte zeden, om het maar eens netjes uit te drukken heeft, nadat zij jarenlang de "heren" in haar toeliet zichzelf nu in de Heere gevonden, zij heeft het Sodom en Gomorra achter zich gelaten en zich genesteld onder de vleugels van Andre Rouwstoet van de partij die met deugdelijke normen en waarden de spruitjeslucht in Nederland wil herstellen. Vind ik allemaal prima, maar op het moment dat je dan een uitspraak bezigd als;
De ChristenUnie moet praktiserende homoseksuelen weren uit bestuursfuncties in de partij en hen ook niet kandidaat stellen voor posten in het openbaar bestuur vraag ik me af waar je in jezusnaam mee bezig bent. Vooral als je jezelf in het verleden hebt laten uitwonen op manieren die God vast niet goed zou keuren. Mocht God bestaan, dan is jouw plekje al weggegeven.
Jezus is liefde, wordt er vaak gepredikt. Maar als die liefde anders ingevuld wordt als de benauwende moraal van de Christenunie kan dat ineens niet? Wie verzint dat? Heb je soms God aan je bed gehad en heeft die jouw in een boze droom toegefluisterd dat homo’s/lesbie/whatever niet geschikt zouden zijn voor deze functie? Of had je even aandacht nodig? Ik geloof niet in God en ben ook geen praktiserend homo’s/lesbie/whatever. Maar soms zou ik willen dat dit soort mensen na hun dood geconfronteerd worden met een God die aan alles voldoet waarop zij zo panisch reageren.
Ik hoop voor "mevrouw" Lont dus op een Lesbische God die "mevrouw" Lont wel even in zal wijden in de geneugten van de Hemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten