Zeilen II

Nadat ik zondagavond thuiskwam was het een kwestie van rugzak deels leegschudden en gelijk weer vol mikken. Leven uit de rugzak. Dus tent eruit, vuile undys vervangen door schone en een droge handdoek is ook geen overbodige luxe. Ik mocht namelijk aanmonsteren op de Iris. Ik kreeg vorige week een telefoontje waarin ik werd uitgenodigd om een nachtje te slapen op de boot en de volgende dag passant een dagje mee te zeilen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, dus toog ik na één dag werken alweer op naar het volgende uitje. Eerst met de trein naar Enkhuizen, alwaar ik onthaald werd als was ik de koning zelf. Eerst maar wat vocht na binnenwerken want een feestelijk weerzien moet bevochtigd worden. Als tegenprestatie voor het mogen meezeilen had ik beloofd te koken. Dus dat werd boodschappen doen om daarna een pasta met kaassaus te maken. Erg lekker, maar ook erg machtig, zodat we daarna nog even een ommetje besloten te maken door Enkhuizen. Na terugkomst heb ik mezelf opgevouven om op de bank in slaap te vallen.

Na heerlijk in slaap gewiegd te zijn was ik d volgende morgen alweer vroeg wakker. Koffie maken in de kombuis veroorzaakte voldoende aroma’s om de rest uit de kooi te krijgen, of zou het mijn gestommel zijn geweest?
Na het ontbijt kozen we het ruime sop. Vanwege de toch wel vrije harde wind (zuidwesten wind windkracht 5 / 6) besloten we tot een rondje zeilen. Hiermee weken we af van het oorspronkelijke plan om over het Markermeer naar Hoorn te zeilen. Het mocht de pret niet drukken. Ik heb weer het nodige geleerd over zeilen al moet ik eerlijk zeggen dat ik de knoop om fenders / stootwillen mee vast te zetten alweer vergeten ben, ik vind het altijd nog knap dat ik mijn eigen schoenveters vast kan maken. Zelf heb ik ook nog een tijdje het roer in handen gehad. Dat ging best goed, we zijn niet omgeslagen, hebben niet voor duikboot gespeeld en zijn droog gebleven, afgezien van wat wild spetterende golven.

Misschien moet ik een carriereswitch overwegen en gaan solliciteren als zoetwatermatroos?