1985

Voor het eerst sinds 1963 werd er weer een elfstedentocht gereden, Michail Gorbatsjow wordt de nieuwe partijleider van Rusland en het Greeanpeace schip “Rainbow Warrior” wordt door Frankrijk tot zinken gebracht.

Het is 1985 en ik ben 12 jaar oud. Dat jaar ga ik voor het eerst naar de middelbare school, kom erachter dat meisjes soms helemaal niet stom zijn (en uiteindelijk toch weer wel stom zijn) en Sting brengt de LP “The dream of the blue turtles” uit. Op dat moment kan me dat totaal niet boeien. Ik luister dan liever naar Dire Straits en Bruce Springsteen. The Police vond ik altijd erg goed, maar die zijn op dat moment net een jaar uit elkaar en Sting is me op dat moment veel te sloom. Gelukkig weet ik tegenwoordig beter.
Het enige goede album wat Bruce Springsteen ooit maakte was de River, en dat deed hij al in 1980.
Dire Straits draai ik nog maar zelden, hoewel ik wel hun meeste werk in huis heb. Meisjes zijn nog steeds afwisselend leuk en lief en soms ook zo stom en Sting maakt nog steeds prachtige platen, zoals hij dat in 1985 ook al deed.

Op “The dream of the blue turtles” zijn naast Sting nog een aantal, toen vaak onbekende artiesten, te horen. Wat dacht u bijvoorbeeld van de toen jonge bassist Darryl Jones,die tegenwoordig met de Stones mee op tournee mag, of saxofonist Branford Marsalis. Toen afkomstig uit de jazzhoek, hij had gespeeld bij de bigband van Art Blakey, bij Clark Terry, en bij Blakey's Jazz Messengers. Vanaf 1982 tot en met 1985 speelde hij in de groep van zijn oudere broer Wynton en daarna ging hij dus met Sting aan de gang. Omar Hakim en Kenny Kirkland had ik toen ook niet begrepen. Het waren immers stuk voor stuk jazzmuzikanten en als 12 jarige associeerde ik jazzmuziek met louter herrie. Als 34 jarige weet ik beter. Er is inderdaad een hoop toet-piep-knor jazz maar er zijn ook prachtige albums gemaakt.

The dream of the blue turtles is geen jazz album, net zomin als Norah Jones ooit een jazzalbum gemaakt heeft. The dream of the blue turtles is een fantastisch popalbum en toen ik vanmiddag bij de kringloopwinkel deze LP zag liggen voor 2 EURO’s, moest ik het hebben.

22 jaar na dato is dit nog steeds een prachtig album wat ik nu, in tegenstelling tot toen, erg kan waarderen. Tevreden zit ik in mijn luie stoel en geniet van deze tijdloze, prachtige muziek.