Harry meets Dalai Lama.

Nadat er vorige week op maandag, dinsdag en woensdag druk gemonteerd werd om van Harry een goede voorstelling te maken ging het gezelschap afgelopen week op pad om eens flink te try-outen. De eerste try-out hadden we al gehad op woensdag 14 februari maar een beetje rock-opera heeft niet genoeg aan één try-out. Dus ging de karavaan 4 dagen langs verschillende theaters, met de nadruk op verschillend.

Als eerste was het Cultuurcentrum VU Griffioen aan de beurt. Een klein zaaltje zonder trekkenwand. Das best lastig als je decor stukken hebt die tijdens de voorstelling naar beneden dienen te komen. Je kunt ze wel van de portaalbrug af gooien maar hoe krijg je ze dan weer op tijd omhoog? Dus zo stond ik die avond met een schattig kaboutermutsje op mijn hoofd zodat ik eruitzag als de Dalai Lama op een portaalbrug wat aan de touwen te vieren.

De volgende dag was het de beurt aan het spoortheater in Nijverdal. Nou ja, theater... Het geheel was een kruising tussen een buurthuis zaal uit de jaren 70 waar je op woensdagavond kan klaverjassen en een verenigingsgebouw wat oma afhuurt om haar 80ste verjaardag te vieren. OOk hier geen trekkenwand, zelfs geen portaalbrug. Maar als je nu een vlakke vloer opstelling maakt, je laat het podium leeg en je hangt achter de gordijnen op het podium je decorstukken op aan een steiger dan trek je op het moment supreme de gordijnen open en tada, ook dat werkte.

Als je dan denkt dat je het wel gehad hebt qua technische beperkingen kom je terecht in het Beauforthuis te Austerlitz. Dat is dan de overtreffende trap. Je komt binnen om de vrachtwagen te lossen, stagehands hebben ze niet, een laad en los platform is er ook niet en om te lossen leg je een rijplaat tussen de klep van het vrachtwagen en het podiumpje wat nog kleiner is dan de riser die we normaal gebruiken als podium voor drums, keybord en percussie. Dus alles met het handje tillen, iedere keer bukken want anders stoot je je harses aan de opening van wat laat maar los heet en dan de zaal in tillen. Geen trekkenwand, geen portaalbrug dus op het moment dat de decorstukken nodig zijn loop ik iedere keer vermomd als Dalai Lama de zaal in met het betreffende decorstuk in mijn handen. Het zag er wel heel grappig uit.

Gisteren mochten we dan eindelijk in een echt theater staan. De Bussel in OOsterhout. Goed laad en los platform, Trekkenwand met 40 trekken, 4 man techniek erbij van het theater. Now we're talking. Alles liep van een leien dakje. Gelukkig staan er voor de rest van de tour voornamelijk van dit soort theaters op het programma. Nu zit Harry weer even in zijn flightcase, zaterdag mag hij er weer even uit voor een try-out in het Koningstheater te Den bosch en maandag is de premiere in de Goudse schouwburg te Gouda.

Komt u ook?