Kerstconcert

Vrijdag vrij genomen om af te reizen naar Zeeland. Land van mosselen, klei en de plek waar een deel van mijn familie woont. Mijn oom gaf een afscheidsreceptie en dat wordt gevierd op passende wijze. Niets in de rij staan om even een handje te schudden. Je huurt gewoon een schouwburg af om daar een groot concert te geven.

Vanaf station Kruiningen wordt ik opgehaald en we rijden naar hun huis alwaar al een deel van de familie aanwezig is, afkomstig uit Amerika.
“Echte Yanks” dus, en het duurt dan ook niet lang of het gesprek komt op God, niet iemand waar ik veel vertrouwen in heb. De aanleiding voor dit gesprek komt voort uit de vraag of ik een kerstboom in huis heb, dat staat immers zo gezellig. Nog net weet ik een opkomende buikkramp te onderdrukken. Kerst en gezellig is een combinatie die mij niet past. Ik hou er niet van. Toch blijven ze doormekkeren tot ik vertel dat ik geen zin heb om een boom neer te zetten voor de verjaardag van iemand waar ik niet in geloof. Hoewel hier met afschuw op gereageerd wordt ben ik nu tenminste van de kerstdiscussie af, al zal ik in Amerika nu wel niet meer welkom zijn. Kom ik daar ook weer mooi onderuit.

Ik tref het want het concert van die avond is uiteraard een kerstconcert. Hoewel het niet mijn smaak is heb ik bewondering voor mijn oom, tante en nichtje die daar op het podium staan. Het geheel zit muzikaal goed in elkaar en ik vind het erg dapper om op te treden tegenover een zaal vol bekenden, zakenrelaties, klanten, collega’s vrienden en familie. Ik heb me zeker niet verveeld en na afloop heb ik lekker bijgekletst met bekenden en familie. Na afloop thuis nog even een afzakkertje genomen alvorens de bedden werden opgezocht. De volgende morgen stond er nog een lunch op het programma met de familie waarna ik met de trein huiswaarts keer.