Jong geleerd, oud gedaan

Vanavond sprak ik met mijn moeder over het afgelopen weekend waarin mijn oom mij tevergeefs probeerde te bekeren.
Mijn moeder vertelde me daarop dat ik al op jonge leeftijd niks met God te maken wou hebben.

In 1974 bracht Robert Long de LP “Vroeger of later” uit, met daarop o.a. het nummer Jezus red. Ik begon in die tijd net lekker te brabbelen en net op het moment dat mijn toch wel steng gelovige opa en oma om visite waren presteerde ik het om vrolijk zingend in een schone luier luidkeels “Jezus, Jezus” te zingen, zonder hierbij ook maar een spoortje van eerbied te hebben voor de man aan het kruis. Nog een geluk voor mijn moeder dat ik nog te klein was om de gehele tekst op te dreunen.

Enkele maanden later was mijn moeder met mij op visite bij diezelfde opa en oma. We bleven eten en na het eten placht mijn opa altijd een stuk voor te lezen uit de bijbel. Nieuwsgierig klom ik bij opa op schoot. Meestal las mijn moeder me voor en ik vond de verhalen over “Roodkapje”, “Sneeuwwitje” en “Assepoester” maar wat spannend.
Helaas bleken de verhalen in de bijbel een stuk zwaarder en het kon me dan ook totaal niet boeien.
Na vijf minuten klom ik van schoot, verkondigde dat ik mijn autootjes bij elkaar ging zoeken en dat we maar beter naar huis konden gaan. Mijn moeder met een rood hoofd aan tafel achter latend.

U begrijpt dat het tussen God en mij nooit iets geworden is. Sindsdien ben ik bij gebrek aan een goed alternatief maar achter me zelf gaan staan.