Hortus Botanica

Na een enerverend weekend met een kerstconcert op vrijdagavond en op zaterdagavond een verjaardag die tot in de kleine uurtjes duurde heb ik op zondagmorgen even ruzie met de wekker. Even denk ik dat ik nu al naar kantoor toe moet om me vervolgens te realiseren dat ik vandaag met Weekendhike naar de Hortus Botanica (hierna te noemen Hortus) toe ga in Leiden. Na een snelle douche heb ik nog net wat tijd om de nodige cafeïne naar binnen te gieten en wat brood te smeren. Hier en daar verdwijnt er wat in mijn jaszakken. Links een bidon met water, rechts wat brood. Het voordeel van een korte stadswandeling in combinatie met een museumbezoek maakt dat het meenemen van een rugzak overbodig is. Onderweg zal er genoeg te verkrijgen zijn.
Terwijl ik in de trein nog wat verder ga met het bewonderen van de binnenkant van mijn ogen begint er iets te trillen in mijn broekzak. De kaartlezer meldt zich ziek af en vraagt of ik de groep wil opvangen. Tuurlijk, geen probleem, maarre… Hoe groot is de groep en hoe loopt de wandeling. Ik krijg te horen dat de groep uit 8 personen bestaat en dat ik op het station wel een kaart kan krijgen, ook zit er een Leidse dame in de groep die mogelijk de weg weet naar de Hortus.

En daar sta je dan een groep Weekendhikers op te vangen, een beetje Weekendhiker weegt gemiddeld 70 kilo exclusief bepakking dus ga er maar aan staan, ik stond al met mijn armen gespreid maar gelukkig voor mijn rug bleek het meer om figuurlijk op te vangen te gaan. Na één afmelding wegens een gemiste trein konden we op weg, één van de deelnemers bleek een boekje over Leiden in zijn bagage te hebben waar een leuke route in stond en terwijl we onderweg de nodige Rembrand verwijzingen tegenkwamen en we bij het bord “Hortus Botanica” links eigenwijs naar rechts gingen bleken we uiteindelijk toch terecht te komen bij de Hortus.
We begonnen met het bewonderen van wat bomen (gelukkig geen kerstbomen) waarbij je via een trap ook de bovenkant kon bewonderen, sommige borden bevatten daarbij opwekkende teksten als ‘PAS OP, GIFTIG!”. Via een kas kwamen we bij de vleesetende planten wat we met gevaar voor eigen leven trotseerden. Het is zo rottig als je met zeven Weekendhikers op stap gaat en je slechts met zes Weekendhikers terugkomt, da’s geen goeie reclame, zeg maar. Gelukkig draaide het niet uit op een moderne variant van de Little Shop of Horrors en via een hennepplantage en een wietplantage belanden we weer buiten waar we ons konden vermaken met het lezen van de nodige bordjes, waarbij een ander deel van de groep heel toepasselijk wortel staat te schieten.
We verlaten de Hortus en gaan Leiden in. Eerst een cafeetje ingedoken om daarna de Burcht met een bezoek te vereren, wat ons een uniek uitzicht verschaft over de stad Leiden.

We besluiten deze dag met nog een afzakkertje in een kroegje waarbij de vlam in de pan slaat alvorens ons de vlammen uit de bek slaan, best lekker hoor, vlammetjes.