Amsterdamse Waterleidingduinen

Zaterdag een hele mooie hike gelopen door de Amsterdamse Waterleidingduinen. Een voordeel van dit gebied is dat het niet zo ver is, een ander voordeel was dat de hike pas om 12.45 begon. Zo kon ik nog uitslapen ook want hard nodig was want de om vrijdagavond om 19.00 uur naar bed gaan is me niet gelukt. Dus eerst lekker uitslapen, daarna uitgebreid douchen, scheerbeurt en een uitgebreid ontbijt met een dubbele espresso waarna ik op mijn dooie akkertje naar het station kon kuieren.
Ik moest in Heemstede – Aerdenhout overstappen op een bus en die sloten helaas niet op elkaar aan, hoewel helaas…

Er bleek een viskraam te zitten aan de overkant en op een paar haring met ui is het goed hiken, kan ik u nu uit eigen ervaring vertellen. Het verzamelen van de deelnemers ging niet helemaal zonder slag of stoot. De organisator had bij het doorgeven van de vertrekdata van het openbaar vervoer de verkeerde data ingevoerd zodat iedereen maar langzaam binnendruppelde. Tevens was er iemand met de auto gekomen die het niet helemaal kon vinden. Uiteindelijk kon zij ons wel achterna lopen zodat we om 14.00 uur compleet waren. Toen hadden we de eerste kilometers al in de benen en luisterden naar het geluid van reebokken, het lijkt een beetje op het geluid van een zwaar verkouden kikker.

De Waterleidingduinen zijn een zeer afwisselend gebied met hoge duinen, ruig begroeide valleien en vlaktes, zandverstuivingen, bossen met grote oude bomen, met riet omzoomde waterplassen en diverse kanalen. De meidoorn, vlier en duindoorn zaten al bomvol kleurige vruchtjes. We hebben zelfs een reebok gezien.
Wel een ander gezicht dan in een hertenkamp. Maar ook deze was aardig gewend aan de nabijheid van mensen, hij ging onverstoorbaar door met wat hij dan ook aan het doen was. Daarna nog even wat wezen eten in een pannenkoekenhuis.
Waarna de terugweg aanvaard werd, nou ja met een kleine omweg dan. De organisator had een verjaardag en belde even met de jarige, waarop ik gelijk enthousiast “lang zal ze leven” begon te brullen. Blijkbaar werden mijn zangkunsten voor één keer wel gewaardeerd want prompt werd ik uitgenodigd om ook even langs te komen.
Dus zo belande ik totaal onverwacht op verjaardag visite bij Susan, wat erg gezellig was. Weer een paar leuke mensen ontmoet en leuke verhalen gehoord.

Zo zie je maar weer dat de leukste dingen gebeuren als je niet teveel en te ver vooruit denkt wat je allemaal wilt gaan doen, zo kun je nog eens ja zeggen op een totaal onverwachte uitnodiging. Ik ga nog eens nadenken of ik voor 2007 wel een agenda ga aanschaffen ;-)