05 mei, 2006

padapparaat

Vandaag zijn Peter met toetsen (hij had ze niet mee) en ik naar bevrijdingspop in Haarlem geweest.
Voordat we bevrijdingspop bereikten moesten er nog wel de nodige hindernissen genomen worden. We troffen elkaar in de trein en zo reisden we naar Haarlem. Na een kort bezoek op het station aan een vetsmelterij aldaar liepen we de meute achterna om uit te komen bij…
Precies een terras.
En wat is er nou heerlijker dan lekker in het zonnetje te zitten op een terras met een glas bier voor je neus terwijl je de wereldproblematiek oplost en passant het passerende vrouwvolk bewonderd. Mannenvolk bewonderen doen we niet aan, dat lieten we vandaag over aan de ober van onbestendige afkomst die zo ruig was als een bos uien. Niks mis mee zolang hij maar bier brengt, en daar schort het een beetje aan. Hij heeft de uitstraling van een depressief figuur die baalt dat hij moet werken met dat mooie weer. Had hij maar een vak moeten leren. De Toets en ik worden eigenlijk liever bediend door zijn vrouwelijke collega met ogen om in te verdrinken en een knuffelfactor 12 in de schaal van 1 t/m 10. Helaas blijkt dat zij eigenlijk alleen binnen werkt maar ze springt af en toe even buiten bij omdat haar ruige collega het blijkbaar niet meer aankan. Zoveel drinken de Toets en ik nou ook weer niet.

Was het plan in eerste instantie om een biertje te drinken op het terras en dan door te lopen naar het festival terrein, spoedig herzien we onze plannen want ondanks dat de bediening niet zo geweldig is, is onze plek dat weer wel. Heerlijk in het zonnetje in een comfortabele stoel lachen we wat af deze middag, ondertussen alles goed in de gaten houdend.
En dat is maar goed ook, want terwijl we lekker zitten zien we een winkelier zijn oud papier buiten zetten waar prompt een baldadige festivalganger een vuurtje van maakt. Terwijl de Toets binnen een emmer water gaat halen om zo Haarlem te redden van een grote brand maak ik ondertussen een praatje met de buurvrouw die zojuist aangeschoven is. Ik stel haar op haar gemak en vertel haar dat de brand zo geblust zal zijn. Opgelucht toont ze mij een stralende prodentglimlach en bestelt een witte wijn. Als het kleine brandje geblust is en de Toets en ik eigenlijk wel een biertje verwachten van de eigenaar voor ons kordate optreden gaat de winkelier gewoon door met het buiten zetten van zijn oud papier. Blijkbaar lopen zijn zaken niet zo goed.

Even later besluiten de Toets en ik om toch nog even naar bevrijdingspop te gaan, dit mede ingegeven door het feit dat de zon na zo’n twee uur toch wat gedraaid is en we nu in de schaduw belanden. Bovendien, als je besluit om naar Bevrijdingspop te gaan moet je er ook zijn geweest, al is het maar vijf minuten.
Veel langer zijn we er dan ook niet geweest en ik kan er kort over zijn.
Een hoop herrie op een grasveld.

We besluiten terug te lopen naar het station om daar te beginnen aan een bewogen treinreis. In een bomvolle trein vinden we op het balkon nog net een plekje op het balkon, vlakbij een wc waar een lucht uit komt die je normaal nog niet aan treft in een ammoniak fabriek. Wat opvalt is dat er alleen dames gebruik maken van dit stinkhok wat de naam toilet nog niet verdient, waarmee dus bewezen is dat het vooral die stinkwijven zijn die ervoor zorgen dat het toilet vervuilt raakt. Ik raak nog even aan de praat met een meisje over de voordelen van de plastuit alias trompet. Ze vertelt dat die op ieder festival wel aanwezig zijn behalve in Haarlem. Ze gaat toch de wc in om er vijf minuten later weer uit te komen, aanmerkelijk witter om haar neus en dat was geen poeder dit keer. Om dit stuk niet helemaal te doen verzanden in een pies – en poeppraatje doe ik er verder het zwijgen toe betreffende dit onderwerp. Wat me wel opvalt is een reclame voor een padapparaat, niet te verwarren met een padadapter. Je schijnt tegenwoordig ook cappuccinopads te hebben voor je padapparaat. Ik heb wel eens gehoord van een oversteek plaats voor padden, een padden tunnel. Maar een padapparaat met cappuccinosmaak is nieuw voor me. Is dat net zoiets als kikkerbilletjes in champignonsaus?

2 opmerkingen:

  1. Ja Bas, het was me het dagje wel. Het enige wat je eigenlijk nog bent vergeten te vertellen is, dat we het er beide mee eens zijn, dat het waar is dat Nederland de Amerikanen achterna gaat in de zin van het te veel nuttigen van bijvoorbeeld hapjes uit een vetsmelterij. Verder wil ik nog even melden dat het openbaar vervoer op bevrijdingsdag niet echt bevrijdend is. De terugreis vanaf Haarlem tot aan het *UGH* schone Wormerveer precies 2,5 uur geduurt heeft, omdat ook de rails blijkbaar bevrijdt moest worden van treinen!!

    Het was verder een zeer aangename dag met veel filosofische momenten en de realiteit, moeten we gauw weer eens overdoen.
    Volgend jaar 5 mei heb je dan wat? :-)

    Eigenlijk zou ik de ober nog wat willen vragen: Wat is jou doel????

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hé mannen,

    Inspirerende dag gehad zo te lezen. Wat het openbaar vervoer betreft......ze reden dus wel! Volgend jaar ben ik van de partij. Groeten uit een hopelijk morgen weer zonnig zuid Frankrijk

    BeantwoordenVerwijderen