100

Toen ik zojuist het vorige stukje over de witte handschoenen schreef zag ik bij de teller dat het volgende stukje het honderdste stukje zou zijn wat ik zou schrijven. Dat is dus dit stukje.

Toen ik begon had ik geen idee wat ik zou schrijven op mijn weblog maar ondertussen heeft mijn log zich ontwikkeld tot een soort van dagboek. De vaste lezers weten inmiddels wel dat het veelvuldig over basgitaren, muziek en wandeltochten gaat. Waar het hart van vol is loopt de mond van over. Ik had niet gedacht dat het zo snel zou gaan met het schrijven maar blijkbaar gaat het me makkelijk af en inmiddels heb ik de eerste mijlpaal bereikt. Het is nog te vroeg om te spreken van een lustrum dus helaas voor de vaste lezers, een prijsvraag zit er nog even niet in. Wel zal ik proberen om door te gaan met schrijven en ik ben altijd erg blij als er een reactie geplaatst wordt. Dan weet ik dat het ook nog gelezen wordt. Ondanks dat het geen officieel jubileum is neem ik toch maar een borrel op het behalen van mijn honderdste logje.

Proost!