Free Style

Op het moment dat ik type ben ik net weer thuis van het heerlijke avondje. Het avondje repeteren wel te verstaan. Het is echt geweldig om zo muziek te mogen maken, ik raak er niet gauw over uitgeschreven en er zullen hopelijk nog veel logs over volgen. Vanavond weer lekker lopen schaven aan een paar nummers. Sacrifice van Creed ging echt goed vanavond, volgens mij hebben we hem nog nooit zo strak gespeeld als nu. Lekker op tempo ook.
In een ander nummer krijg ik nu een meer vrije rol toebedeeld. Lekker free stylen op de bas dus. Niks geen staccato basloopje meer, gewoon lekker vloeiend. Dit nummer heet “De stilte voorbij” en is oorspronkelijk van Abel. Met mij op de bas kun je het echter beter “De stilte voor de storm”gaan noemen, want reken maar dat ik lekker los ga.

We hebben besloten om zondag een extra repetitie in te lassen, Heerlijk!!!!
Zal ik mijn spullen nog wel uitpakken of laat ik de bassen in de koffer en speel ik de komende dagen thuis op mijn andere bassen; Marloes en de Princess?
Laat ik ze maar even uitpakken. Bassen zijn er om op gespeeld te worden, niet om ze in hun koffer te bewaren. We gaan ook weer met een nieuw nummer aan de gang.
So what van Rich Wyman. Een heerlijk nummer met een tekst die ik zeer pakkend vind. Mocht u hier geïnteresseerd in zijn;
Binnenkort speelt hij in Nederland, klikt u hier voor meer info.

Terwijl ik besluit om mijn bassen toch maar even uit te pakken, tenslotte behoren ze tot de pronkstukken van mijn collectie, neurie ik vast So What van Rich Wyman en denk bij mezelf.
Yes, zondag mogen we weer!!!

So what if I don’t like myself.
So what if I don’t like you.
So what if I don’t give a damn.
So what if it’s just a phase I’m going through.