The Shawshank Redemption

Ik heb veel met geluid, zo kan ik erg genieten van een goede LP of CD. Met beeld heb ik dat een stuk minder. Het kan me vaak niet boeien. Ik heb wel een tv staan in huis maar er gaan dagen voorbij dat ik er niet naar kijk. Al die stomme spelletjes, mensen die zo graag op tv willen dat het gewoon genant is en films die om de 10 minuten worden onderbroken, laat maar.
In tijden van nood heb ik altijd nog een DVD speler, dan kan ik nog een beetje controleren wanneer het tijd is voor een pauze om een drankje in te schenken, wat kaas te snijden, etc.
Gisteren had ik daar geen tijd voor, eindelijk een film die me kon boeien.
Ik had hem gekregen van een vriend van me, die vond dat ik deze film echt moest zien, ondanks mijn aversie tegen beeld, ik val er meestal bij in slaap. Zo niet bij deze film, ik heb bij tijd en wijle op het puntje van mijn stoel gezeten en ben er zelfs niet aan toegekomen om een drankje en wat lekkers te pakken. Ik ga niet verklappen waar de film over gaat. De echte filmkenners hebben hem ongetwijfeld al lang gezien maar mocht u daar, net als ik, niet toe behoren vertel ik hieronder even in het kort waar het over gaat;

1947. Andy Dufresne( gespeeld door Tim Robbins) houdt vol dat hij onschuldig is aan de moord op zijn vrouw en diens minnaar, maar krijgt wel twee maal levenslang in de strenge gevangenis Shawshank. Hij sluit vriendschap met Red (prachtige rol van Morgan Freeman) een gevangene die spullen kan regelen, maar er zijn twee dingen die hem echt op de been houden: hoop en een poster van Rita Hayworth.

Ik heb deze film in één ruk uitgezeten en hem gelijk geplaatst bij mijn favoriete films.