Romantiek

Mocht u zich, bij het lezen van de titel van deze blog, zich zorgen maken over een romantisch stukje wat gaat over banaliteiten als een glaasje rode wijn bij kaarslicht met op de achtergrond een knapperend haardvuur, terwijl ik verdrink in haar mooie ogen (van wie dan?), vrees niet. Daar gaat deze blog niet over.
Nee, dit keer wou ik u eens meenemen in de muzikale ontdekkingstocht die ik de laatste maanden aan het ondernemen ben, n.l. klassieke muziek.
Hoewel ik vaak mag luisteren naar een goede rockband als bijvoorbeeld Iron Maiden, die mij met hun poëtische titels als "Murders in the rue morgue", "Die with your boots on" en "Bring your daughter tot the slaughter" vaak rechtstreeks in mijn hart raken, stel ik mij altijd open om andere muziek te leren kennen. Zo heb ik reeds wat jazz leren kennen en staan er inmiddels ook een leuk rijtje "Frank Zappa" CD's in de kast.
Daarnaast ben ik bezig om klassieke muziek te leren kennen en waarderen. Gelukkig krijg ik daar bij tijd en wijle wat hulp bij van mensen met een rijkelijk gevulde CD kast. Het is alleen zo jammer dat ik hun maar niet kan leren te luisteren naar een band als Iron Maiden, maar dit terzijde.
Gisteren was ik weer in de gelukkige gelegenheid om weer eens nader kennis te maken met het fenomeen "klassieke muziek".
Het is me inmiddels duidelijk dat er verschillende soorten klassieke muziek bestaan en dat je grofweg een onderverdeling kan maken in de Renaissance, Barok, Romantiek, Nationalisme, Laat of Hoogromantiek, Het Impressionisme en De Moderne Stijlen. Ongetwijfeld zul je dit lijstje nog verder kunnen onderverdelen. Na een paar stukken gehoord te hebben wat me niet echt kon boeien (gaaaap) liet hij me iets horen wat ik wel kon waarderen. Hieruit werd de conclusie getrokken dat ik wel thuis hoorde in de Romantiek en Hoogromantiek. Componisten als Smetana, Dvorak, Mahler en Wagner worden daar toe gerekend. Smetana en Dvorak heb ik al wat werk van, dus mocht ik gisteren luisteren naar een stuk uit de cyclus "Der ring des Nibelungen" van Wagner. Orkestraal vind ik het erg mooi, het enige nadeel van een opera is dat er ook in gezongen wordt. En dat is iets waar ik erg aan wennen moet. Persoonlijk vind ik een tenor of baritonstem wel prettig om naar te luisteren, daar in tegen doet een uithaal van een sopraan zangeres me meer denken aan een vrouw in barensnood.
Er valt de komende tijd in ieder geval nog genoeg te ontdekken voor me op het gebied van klassieke muziek, dat moge duidelijk zijn. Dat vind ik een prettig vooruitzicht.
Lekker in mijn luie stoel luisteren naar klassieke muziek.

Met een glaasje rode wijn in de hand en op de achtergrond een knapperend haardvuur, dat dan weer wel.