broodje p...

Toen ik laatst bij de bakker een brood kocht, kreeg ik daar een tube bij. Ik zei vriendelijk dankuwel en zonder verder te kijken liep ik ietwat verwonderd naar huis. Bakte deze bakker zulk slecht brood dat hij zijn klanten er een gratis tube tandpasta bij gaf om eventuele gebitschade binnen te perken te houden, of smaakte het brood zo vies dat je daarna wel behoefte had aan de verfrissende smaak van tandpasta?
Thuisgekomen kieperde ik mijn boodschappen tas leeg boven de tafel en begon mijn boodschappen op te bergen, tot ik als laatste alleen de tube in handen had. Het was wel een wat grote tube voor tandpasta, deze tube leek meer op het soort waarin ze ook kant en klare plamuur verkopen.
Volgens het etiket echter bevatte deze tube pindakaas. Kijk, da's handig dacht ik in mijn onwetendheid. Ideaal voor trekvakanties waarin je zoveel mogelijk op gewicht moet letten, wil je je geen breuk tillen aan je rugzak. Ik heb hem in de provisie kast gezet en er verder niet meer bij nagedacht. Toen ik net een broodje wou smeren met pindakaas kwam ik erachter dat ik van de week het potje Calve had gebruikt voor de pindasaus van afgelopen week en dat deze leeg was gegaan. Ietwat onwennig pakte ik vervolgens de tube en keek er wat onwennig naar. Fred & Ed hmm.
Ik schroefde de dop los, verwijderde het zilverpapier en hield de tube boven mijn boterham. Voorzichtig kneep ik in de tube en keurig belandde er een bruine substantie op mijn brood. Hoewel, keurig... Het geheel zag er daarmate vies uit dat ik er toch wat andere associaties bij kreeg. Onwillekeurig moest ik denken aan mijn jeugd, waarin het hoogtepunt op de woensdagmiddag bestond uit de Ome Willemshow. Steevast vroeg hij aan het begin van de show; Lust jij ook een broodje poep?

Na 25 jaar ben ik er eindelijk achter hoe hij daar zo opgekomen is

Hoewel het verder wel smaakte, het was wel iets zoeter als ik gewend ben, ga ik de volgende keer toch maar weer voor mijn vertrouwde potje Calvé.
Dan maar iets meer gewicht in mijn rugzak.