Beverwijk - Overveen

Vandaag weer gewandeld met Weekendhike. Dit keer ging de wandeling van Beverwijk naar Overveen. Ik had dus de mazzel, als Wijker zijnde, dat ik mijn ogen kon openen op het moment dat de meeste Hikers al in de trein zaten.
Na wat commentaar op het station van mijn stad gingen we op pad.
Een voordeel van een local in de groep is dat er niet op de kaart gekeken hoeft te worden om de pont te bereiken. Via wat rare oversteek manoeuvres ben je al snel bij de pont. Na de overtocht werden de rare oversteek manoeuvres vervolgd omdat we wel, niet, nee, toch wel langs het Noordzeekanaal onze weg diende te vervolgen. In dit geval leiden er vele wegen naar het Beeckesteijn park. Of was het in ons geval nou lijden? Na wat zoeken konden we in Driehuis ons eerste koffiekopje scoren, danwel thee of warme choco met eventueel appelgebak met of zonder slagroom. Je hebt wat keuzes tegenwoordig. Vreemd blijft het dat ze daar ieder derde kopje thee koud serveren. Ze zullen wel een kleine boiler hebben.
Na deze korte, maar welkome break werd de weg vervolgd richting Santpoort-Noord, waar we de duinen in slopen. Met wat gedirigeer van mijn kant lukte het me toch om de hele groep via een prachtige weg dwars door de duinen te sturen. Ik snap ook niet waarom de bekende rood-witte stickers, die normaal een wandelpad markeren, ditmaal aan de achterkant van een bord bevestigd zitten. Ik weet alleen dat ze er zitten.
Na nog wat brullen, HIER RECHTS!, afgewisseld met NU NAAR LINKS, wisten wij via het strand van Bloemendaal de welbekende strandtent Parnassia te vinden. Hoewel de kaarlezer, Miranda, in eerste instantie dacht dat ik de boel in de mailing nam, bleek ik toch serieus te zijn met mijn aanwijzingen en ik werd met algehele instemming van de groep benoemd tot stagiaireorganisator. Lekker dan, heb ik eerst een paar tochten georganiseerd zonder begeleiding en dan word je ineens stagiaire. Ik snap niet dat Miranda mijn aanwijzingen in eerste instantie niet serieus nam, ten eerste neem ik nooit iemand in de mailing en ten tweede laat ik niemand onnodig omlopen als dat betekent dat ik dan zelf ook om moet lopen.
Na een korte pauze in Parnassia waarbij er een culinaire discussie ontstond over de combinatie erwtensoep met een broodje chocoladepasta en roze gif alias yoghurtdrink bij je ontbijt (gadverdamme, ik wil echt gewoon koffie en anders niet) vervolgden we onze weg en via een paar mooie uitzichtpunten, o.a. bij het vogelmeer bereikten we station Overveen.
Het was me wederom een waar genoegen om met een groep leuke mensen een wandeling te maken door een prachtig natuurgebied.

Volgende week mag ik weer, ik heb er nu al zin in.