Al enige tijd siddert Nederland onder een hittegolf. Althans, als je de media mag geloven. Zelf vind ik het wel meevallen, al kan ik niet ontkennen dat het warm is. Alleen heb ik er geen last van, sterker nog, ik vind dit ideaal weer.
De kippen leggen gekookte eieren of vallen gebraden van het dak, in beide gevallen hoef je het gasfornuis er niet meer voor te ontsteken. Dames lopen rond in weinig verhullende kledij en zolang deze dames niet zijn voorzien van spataderen, vetbulten of andere onsmakelijkheden kan het een genot voor het oog zijn. Regelmatig staat de barbecue hier volop te draaien als ik eens geen zin heb in gekookte eieren of gebraden kip en ik kan tot laat in de avond buiten zitten met mijn voeten in het verkoelende water van de vijver.
Dat laatste is af en toe hard nodig. Het enige nadeel van dit weer is namelijk dat er flink gezweet wordt. Normaal heb ik niks tegen zweten, mits ik een paar nagels in mijn rug heb en me bezig kan houden met de daarbij behorende activiteit.
Helaas is het zo dat mijn sandalen deze week zijn overleden en ik nu van armoe rond moet lopen op gympen. Als ik deze s’avonds uittrek verspreiden mijn voeten een geur als een wel zeer vage Franse schimmelkaas die toch echt over datum is. Zweetvoeten, hoe bedoelt u? Klots, klots.
Natuurlijk zou ik nieuwe sandalen kunnen kopen maar ik heb een hekel aan winkelen en helemaal met deze temperaturen. Ik wacht wel tot het winter wordt, dan zijn de sandalen vast wel ergens in de aanbieding.
25 juli, 2006
22 juli, 2006
Nachtkanotocht
Hoe zachtkens glijdt ons bootje
Daar op het spieg'lend meer,
De riempjes net en proper,
Gaan luchtig op en neêr.
De golfjes kabb'len spelend
Al tegen 't bootje aan,
En ginds zien wij den toren
In groene boschjes staan.
Hoezo zachtkens? Dacht het niet!
In plaats van een wandeltocht stond er op Weekendhike dit maal een nachtkanotocht op het programma. Dit leek me we wat en nadat ik ook nog vervoer voor de terugweg had weten te regelen kon mijn avond / nacht niet meer stuk. Omdat we om 19.45 uur moesten verzamelen op Utrecht C.S. besloot ik vooruit te reizen om daar nog wat te eten, hetgeen uitliep op een vette bek bij de MC Donalds. Het was lang geleden dat ik daar geweest was en toen ik na een half uur weer naar buiten liep wist ik ook weer waarom het zo lang geleden was. Getverderrie jakkiebah.
Nadat we verzameld hadden onder het bekende blauwe bord werd de bus genomen naar het kanoverhuurbedrijf alwaar nog een deel van de groep zat te wachten. Een rondje kennismaken en een korte instructie waar ik nu nog niks van snap werden de boten te water gelaten en gingen we op pad. Samen met Frans belandde ik in een kano en ik werd gebombardeerd tot stuurman, dat was de eerste fout. Moet je niet doen met iemand die regelmatig een scheve schaats rijdt en in staat is om in zeven sloten tegelijk te lopen. Peppi en Kokkie in een kano. Wel gezellig, dat wel, maar het schoot niet echt op. We gingen vooruit, maar we gingen ook van links naar rechts en hebben menige aanvaring gehad met andere kano’s, aangemeerde boten, kades, overhangende bomen en passerende eenden. Zachtjes gleed het bootje zeker niet, regelmatig hebben we geschaterd van het lachen en niet alleen heb ik nu wat spierpijn van het kanoen maar ook pijn in mijn buik van het lachen, wie zij daar dat lachen gezond is? We hielden de moed er goed in en vele zeemansliedjes klonken stemmig op uit onze kelen. Wat dacht u van klassiekers als:”Zie ginds komt de stoomboot”,”Schipper, mag ik overvaren”,”
Schuitje varen, biertje drinken”, Zeeziek” en zeer toepasselijk, de tune van “Das Boot”. Niet dat de kano lek was maar we hebben onderweg de halve gracht van Utrecht in de kano of over ons heen geschept zodat we geen droge graat meer aan onze lijven hadden. Toen we na een uur aanlegden voor een korte pauze konden we zo meedoen aan een Mister wetnight T-shirt contest.
Na deze pauze was het de beurt aan Frans om voor stuurman te spelen, dat deed hij net zo goed, of net zo slecht als ik, afhankelijk van hoe je het bekijkt. Terwijl de meeste kano’s een min of meer rechte lijn volgden speelden wij nog steeds voor botskano, wat een leuke attractie was voor het publiek wat op terrasjes zat aan de Utrechtse grachten, we hadden het hartstikke druk want laten we wel wezen, het valt niet mee om te peddelen en tegelijk te zwaaien naar het leuke publiek. Je hebt immers maar twee handen. Nadat we de grachten verlaten hadden kwamen we terecht in een wel heel donker stuk waarna we eindigden in een ware climax onder allerlei donkere en lage bruggetjes door, waarbij je op moest passen je hoofd niet te stoten. Na eerst de boot op de kant te hebben gehesen en mezelf in droge kleren te hebben gehesen werd het tijd om nog een biertje op te hijsen alvorens we weer huiswaarts gingen.
Daar op het spieg'lend meer,
De riempjes net en proper,
Gaan luchtig op en neêr.
De golfjes kabb'len spelend
Al tegen 't bootje aan,
En ginds zien wij den toren
In groene boschjes staan.
Hoezo zachtkens? Dacht het niet!
In plaats van een wandeltocht stond er op Weekendhike dit maal een nachtkanotocht op het programma. Dit leek me we wat en nadat ik ook nog vervoer voor de terugweg had weten te regelen kon mijn avond / nacht niet meer stuk. Omdat we om 19.45 uur moesten verzamelen op Utrecht C.S. besloot ik vooruit te reizen om daar nog wat te eten, hetgeen uitliep op een vette bek bij de MC Donalds. Het was lang geleden dat ik daar geweest was en toen ik na een half uur weer naar buiten liep wist ik ook weer waarom het zo lang geleden was. Getverderrie jakkiebah.
Nadat we verzameld hadden onder het bekende blauwe bord werd de bus genomen naar het kanoverhuurbedrijf alwaar nog een deel van de groep zat te wachten. Een rondje kennismaken en een korte instructie waar ik nu nog niks van snap werden de boten te water gelaten en gingen we op pad. Samen met Frans belandde ik in een kano en ik werd gebombardeerd tot stuurman, dat was de eerste fout. Moet je niet doen met iemand die regelmatig een scheve schaats rijdt en in staat is om in zeven sloten tegelijk te lopen. Peppi en Kokkie in een kano. Wel gezellig, dat wel, maar het schoot niet echt op. We gingen vooruit, maar we gingen ook van links naar rechts en hebben menige aanvaring gehad met andere kano’s, aangemeerde boten, kades, overhangende bomen en passerende eenden. Zachtjes gleed het bootje zeker niet, regelmatig hebben we geschaterd van het lachen en niet alleen heb ik nu wat spierpijn van het kanoen maar ook pijn in mijn buik van het lachen, wie zij daar dat lachen gezond is? We hielden de moed er goed in en vele zeemansliedjes klonken stemmig op uit onze kelen. Wat dacht u van klassiekers als:”Zie ginds komt de stoomboot”,”Schipper, mag ik overvaren”,”
Schuitje varen, biertje drinken”, Zeeziek” en zeer toepasselijk, de tune van “Das Boot”. Niet dat de kano lek was maar we hebben onderweg de halve gracht van Utrecht in de kano of over ons heen geschept zodat we geen droge graat meer aan onze lijven hadden. Toen we na een uur aanlegden voor een korte pauze konden we zo meedoen aan een Mister wetnight T-shirt contest.
Na deze pauze was het de beurt aan Frans om voor stuurman te spelen, dat deed hij net zo goed, of net zo slecht als ik, afhankelijk van hoe je het bekijkt. Terwijl de meeste kano’s een min of meer rechte lijn volgden speelden wij nog steeds voor botskano, wat een leuke attractie was voor het publiek wat op terrasjes zat aan de Utrechtse grachten, we hadden het hartstikke druk want laten we wel wezen, het valt niet mee om te peddelen en tegelijk te zwaaien naar het leuke publiek. Je hebt immers maar twee handen. Nadat we de grachten verlaten hadden kwamen we terecht in een wel heel donker stuk waarna we eindigden in een ware climax onder allerlei donkere en lage bruggetjes door, waarbij je op moest passen je hoofd niet te stoten. Na eerst de boot op de kant te hebben gehesen en mezelf in droge kleren te hebben gehesen werd het tijd om nog een biertje op te hijsen alvorens we weer huiswaarts gingen.
20 juli, 2006
15 oktober
Heeft u pen en papier bij de hand? Mooi, noteert u dan even het volgende in uw agenda;
15 oktober 2006 kunt u in de Buurthuis de Havelaar, Douwes Dekkerstraat 2 te Amsterdam het eerste publieke optreden beleven van de band Kneiper.
Er wordt die dag een muziekfestival georganiseerd en wij mogen om 14.30 de spits afbijten in de grote zaal.
De komende maanden kunnen wij ons in alle rust voorbereiden op dit concert, nummers uitzoeken die we dan willen spelen en er een strak programma van maken.
Heeft u 15 oktober al in uw agenda genoteerd?
15 oktober 2006 kunt u in de Buurthuis de Havelaar, Douwes Dekkerstraat 2 te Amsterdam het eerste publieke optreden beleven van de band Kneiper.
Er wordt die dag een muziekfestival georganiseerd en wij mogen om 14.30 de spits afbijten in de grote zaal.
De komende maanden kunnen wij ons in alle rust voorbereiden op dit concert, nummers uitzoeken die we dan willen spelen en er een strak programma van maken.
Heeft u 15 oktober al in uw agenda genoteerd?
18 juli, 2006
17 juli, 2006
Juttersfestival 2006 deel III (slot)
Juttersfestival 2006 deel III (slot)
Na een weekend gedraaid te hebben komt er een heel vervelend moment, namelijk het moment dat er weer afgebroken moet gaan worden. Gelukkig liepen er dit jaar genoeg vrijwilligers rond zodat het licht, geluid en horeca in een redelijk tempo afgebroken waren, waarna we als organisatie achterbleven om een korte evaluatie te maken.
De geziene en gehoorde acts werden besproken. Zelf vond ik
The Troupe de topper van het festival. Niet zo verwonderlijk met een band die Zappa materiaal speelt. Ik heb de meeste nummers luidkeels meegeblerd;
Zomby woof
Village of the sun
Cosmik Debris
Montana
Joe’s garage (reggae uitvoering)
Catholic Girls
Lucille
Zo heb ik nog een aantal van mijn favoriete nummers gehoord.
Helaas kan ik over het programma in de kleine tent niet zo veel vertellen. Ik heb het zelf niet gezien omdat ik op die moment meestal in de nok van de grote tent de lichten aan het stellen was. Wel heb ik gehoord dat er in deze tent ook verschillende muzikale hoogstandjes te horen zijn geweest. Verder sloeg de gehele festivalopzet goed aan. 1 grote tent, een kleine tent en een tent voor de horeca alsmede een omheind festivalterrein creëren zo een echt festival gevoel. Hiermee zijn we een goede weg ingeslagen en ook over de bezoekersaantallen mogen we niet klagen.
Na een laatste inspectie ronde werden de tenten dichtgegooid, hierbij werd op het allerlaatste moment toch nog een heuse trekkenwand gecreëerd, zij het met een iets andere betekenis
We moesten met zijn allen aan het tent doek hangen om de tent te sluiten, dat werd dus de alternatieve trekkenwand.
De volgende morgen zijn de tenten afgebroken met medewerking van het inmiddels bekende uitzendbureau PUK en werd het terrein weer schoon opgeleverd, waarna ik moe maar zeer voldaan naar huis kon gaan om de nodige slaap in te halen.
Op naar het Juttersfestival 2007!!!
Na een weekend gedraaid te hebben komt er een heel vervelend moment, namelijk het moment dat er weer afgebroken moet gaan worden. Gelukkig liepen er dit jaar genoeg vrijwilligers rond zodat het licht, geluid en horeca in een redelijk tempo afgebroken waren, waarna we als organisatie achterbleven om een korte evaluatie te maken.
De geziene en gehoorde acts werden besproken. Zelf vond ik
The Troupe de topper van het festival. Niet zo verwonderlijk met een band die Zappa materiaal speelt. Ik heb de meeste nummers luidkeels meegeblerd;
Zomby woof
Village of the sun
Cosmik Debris
Montana
Joe’s garage (reggae uitvoering)
Catholic Girls
Lucille
Zo heb ik nog een aantal van mijn favoriete nummers gehoord.
Helaas kan ik over het programma in de kleine tent niet zo veel vertellen. Ik heb het zelf niet gezien omdat ik op die moment meestal in de nok van de grote tent de lichten aan het stellen was. Wel heb ik gehoord dat er in deze tent ook verschillende muzikale hoogstandjes te horen zijn geweest. Verder sloeg de gehele festivalopzet goed aan. 1 grote tent, een kleine tent en een tent voor de horeca alsmede een omheind festivalterrein creëren zo een echt festival gevoel. Hiermee zijn we een goede weg ingeslagen en ook over de bezoekersaantallen mogen we niet klagen.
Na een laatste inspectie ronde werden de tenten dichtgegooid, hierbij werd op het allerlaatste moment toch nog een heuse trekkenwand gecreëerd, zij het met een iets andere betekenis
We moesten met zijn allen aan het tent doek hangen om de tent te sluiten, dat werd dus de alternatieve trekkenwand.
De volgende morgen zijn de tenten afgebroken met medewerking van het inmiddels bekende uitzendbureau PUK en werd het terrein weer schoon opgeleverd, waarna ik moe maar zeer voldaan naar huis kon gaan om de nodige slaap in te halen.
Op naar het Juttersfestival 2007!!!
15 juli, 2006
Juttersfestival 2006 deel II
Zaterdag barste het festival los, keurig op tijd kwam ik aangefietst op het festivalterrein. Ik was ingepland om op het podium in de grote tent te assisteren bij het geluid. Wat omzettingen op het podium etc. Uiteindelijk pakte dit anders uit.
Bij aankomst werd gevraagd of ik even stand-by wou blijven voor het licht. Uiteindelijk heb ik van de negen bands in de grote tent er zes van licht voorzien.
4 parren rood op links, 4 parren blauw op rechts, vooraan 7 speciaaltjes open wit en achter 6 lampen met een scroller die ik kon voorzien van zo’n 15 verschillende kleuren. Bij ieder nummer van de band op het podium een andere kleur. Achtereenvolgens heb ik de volgende bands van licht voorzien:
Zijlstra
Het Willem Breuker Collectief
The Pheasant Pluckers
Lavalu
Beatrice van der poel & band
Wereldband
Een leuke lijst die ik weer mooi op mijn cv kan zetten. Na ieder concert verplaatste de muzikale activiteiten zich naar de kleine tent wat ons een uur de tijd gaf om om te bouwen en licht te stellen. Ik ben dit weekend wel wat kilo’s kwijt geraakt door iedere keer de steiger in te klimmen en in de nok van de tent op 5 meter hoogte de lampen te vervangen. Er heerste daar een aardige temparatuur. In het begin klom ik nog wat onwennig omhoog maar na drie keer boven te zijn geweest klom ik behendig naar boven.
Ik vond het erg leuk om te doen en wellicht zou ik dit vaker moeten doen. Ik verzorg al geluid bij her koor Musicalsound maar misschien ga ik ook maar voor wat licht zorgen aldaar. Ik had even overlegd met de beide Peters van de band Kneiper die vrijwilliger waren op het festival (klasse, mannen!) maar ik mag het bij Kneiper niet toepassen, ze willen me graag behouden als bassist en dat valt niet te combineren met het verzorgen van het licht.
Bij aankomst werd gevraagd of ik even stand-by wou blijven voor het licht. Uiteindelijk heb ik van de negen bands in de grote tent er zes van licht voorzien.
4 parren rood op links, 4 parren blauw op rechts, vooraan 7 speciaaltjes open wit en achter 6 lampen met een scroller die ik kon voorzien van zo’n 15 verschillende kleuren. Bij ieder nummer van de band op het podium een andere kleur. Achtereenvolgens heb ik de volgende bands van licht voorzien:
Zijlstra
Het Willem Breuker Collectief
The Pheasant Pluckers
Lavalu
Beatrice van der poel & band
Wereldband
Een leuke lijst die ik weer mooi op mijn cv kan zetten. Na ieder concert verplaatste de muzikale activiteiten zich naar de kleine tent wat ons een uur de tijd gaf om om te bouwen en licht te stellen. Ik ben dit weekend wel wat kilo’s kwijt geraakt door iedere keer de steiger in te klimmen en in de nok van de tent op 5 meter hoogte de lampen te vervangen. Er heerste daar een aardige temparatuur. In het begin klom ik nog wat onwennig omhoog maar na drie keer boven te zijn geweest klom ik behendig naar boven.
Ik vond het erg leuk om te doen en wellicht zou ik dit vaker moeten doen. Ik verzorg al geluid bij her koor Musicalsound maar misschien ga ik ook maar voor wat licht zorgen aldaar. Ik had even overlegd met de beide Peters van de band Kneiper die vrijwilliger waren op het festival (klasse, mannen!) maar ik mag het bij Kneiper niet toepassen, ze willen me graag behouden als bassist en dat valt niet te combineren met het verzorgen van het licht.
12 juli, 2006
Juttersfestival 2006 , deel I
Afgelopen week was het weer raak, tijd voor het Juttersfestival. Het begon al op dinsdag toen ik naar Wijk aan Zee ben geweest om daar te schouwen. Het weiland lag er keurig bij dus kon er woensdag gebouwd gaan worden. Keurig op tijd stonden de vrijwilligers klaar om te assisteren bij het bouwen van een tent, helaas was de tent nog in geen velden of wegen te bekennen. Het bleek dat van Ham nog in de file stond bij Utrecht. Hetgeen ons de tijd gaf om nader kennis te maken met de vrijwilligers die vandaag de tent op kwamen zetten. Het was een gemêleerd gezelschap, wat acte de presente gaf namens de Regenboog en uitzend bureau PUK, hetgeen staat voor Permanent Uitzendbureau Kutklussen. Een groep alcoholverslaafden, drugsaddicts en daklozen worden zo onder begeleiding op verschillende projecten gezet. Ik stond er wat huiverig tegenover maar deze mensen waren tot op het bot gemotiveerd en toen van Ham eenmaal gearriveerd was stonden binnen een paar uur de drie tenten overeind. Zelf heb ik niet zoveel hoeven doen, een beetje toezicht houden en heel veel broodjes smeren. Een heel ander verhaal tegenover vorig jaar, toen we het zelf deden en we met te weinig mensen ons uit de naad hebben lopen werken.
Donderdag mochten we dan zelf flink aan de bak, het licht arriveerde en moest opgebouwd en ingehangen worden, er moesten hekken rondom het terrein geplaatst worden, de toiletwagen moest op zijn plek en de twee mobiele kleedkamers werden neergezet. Al met al begint het nu op een echt festivalterrein te lijken.
Op vrijdag arriveert het geluid en gaan we daar druk mee aan de gang. De twee subs vinden hun plek op het podium en de mid en hoog kasten worden via een takel opgehangen aan de trus. Monitor tafel en zaal tafel worden te samen met de effectenrekken en versterkerrekken op hun plaats gezet, aangesloten en draaien maar. De allerlaatste leveranties vinden plaats en op het laatste moment komen we er achter dat er nog een riser moet komen voor de drums. Gauw nog vier podiumdelen bestellen maar dan staat alles en kan er gebouwd gaan worden om die avond proef te draaien en een technische repetitie te houden. Onze lichtman komt erachter dat hij nog wat dingen nodig heeft en legt mij in het kort uit hoe een lichttafel werkt. Vanavond sta jij erachter, krijg ik te horen. Oh, eh.. OK. Ik vermaak me prima op deze plek, dit wil ik wel vaker doen, denk ik bij mezelf. Niet wetend dat deze gedachte wel heel spoedig uit zal komen...
Donderdag mochten we dan zelf flink aan de bak, het licht arriveerde en moest opgebouwd en ingehangen worden, er moesten hekken rondom het terrein geplaatst worden, de toiletwagen moest op zijn plek en de twee mobiele kleedkamers werden neergezet. Al met al begint het nu op een echt festivalterrein te lijken.
Op vrijdag arriveert het geluid en gaan we daar druk mee aan de gang. De twee subs vinden hun plek op het podium en de mid en hoog kasten worden via een takel opgehangen aan de trus. Monitor tafel en zaal tafel worden te samen met de effectenrekken en versterkerrekken op hun plaats gezet, aangesloten en draaien maar. De allerlaatste leveranties vinden plaats en op het laatste moment komen we er achter dat er nog een riser moet komen voor de drums. Gauw nog vier podiumdelen bestellen maar dan staat alles en kan er gebouwd gaan worden om die avond proef te draaien en een technische repetitie te houden. Onze lichtman komt erachter dat hij nog wat dingen nodig heeft en legt mij in het kort uit hoe een lichttafel werkt. Vanavond sta jij erachter, krijg ik te horen. Oh, eh.. OK. Ik vermaak me prima op deze plek, dit wil ik wel vaker doen, denk ik bij mezelf. Niet wetend dat deze gedachte wel heel spoedig uit zal komen...
02 juli, 2006
Doe voorzichtig!
Hoewel ik in de regel een vrij oppassende jongen ben die prima voor zich zelf kan zorgen en niet in zeven sloten tegelijk loop, krijg ik soms de indruk dat de mensen in mijn omgeving daar iets anders tegen aan kijken.
Steeds vaker krijg ik horen;
Doe voorzichtig!
Laatst kreeg ik een mailtje van iemand die vroeg hoe het met me ging en dat we weer eens iets leuks moesten doen, om af te sluiten met Take Care, hetgeen je kunt vertalen als
Doe voorzichtig!
Vanochtend was ik even bij mijn moeder op visite en toen ik na de koffie en een broodje aanstalten maakte om naar huis te gaan zei ze tegen mij:
Doe voorzichtig!
Vanmiddag zat ik heerlijk op een terras en maakte een praatje met een passerende dame. Heel gezellig allemaal en het eindigde ermee dat we telefoonnummers uitwisselden, toen ze wegging kreeg ik het volgende te horen:
Doe voorzichtig!
Vanavond was Laura even op visite en we zaten lekker te kletsen in de tuin, glaasje wijn erbij. Ik vertelde haar wat me die middag was overkomen en dat ik telefoonnummers had uitgewisseld met een passerende dame. Toen zei vanavond, of vanochtend, net zo u wilt weer op de fiets naar huis stapte kreeg ik het volgende te horen:
Doe voorzichtig!
Wat is dat toch, vraag ik me af. Dat ik van iedere kant te horen krijg dat ik voorzichtig moet doen. Ík krijg de indruk dat ik mijn wilde jaren wel wat achter me gelaten heb en ik een redelijk rustig bestaan leidt. Ik zorg goed voor mezelf, eet gezond, vrij veilig, beweeg regelmatig en ben dit jaar nog niet bij de huisarts geweest. Akkoord, ik drink wel eens een borrel maar het is nog niet zo erg dat er sprake is van enige vorm van alcoholisme, verder speel ik in een rockbandje maar echt onvoorzichtig ben ik volgens mij niet daarin. Het is zeker geen sex, drugs & rock 'n roll, helaas. Misschien ligt het geluidsvolume wat we produceren wat hoog maar tot grote onvoorzichtigheid heeft dit nog niet geleid.
Het is natuurlijk wel fijn als er mensen zijn die vinden dat je voorzichtig moet zijn. Het is een teken dat ze om je geven. Maar als je het zo vaak te horen krijgt ga je jezelf toch afvragen of je hier of daar niet wat onvoorzichtig bent.
Hoe doe je dat eigenlijk, voorzichtig doen? Ik heb weleens gehoord van voorzichtig zijn maar voorzichtig doen is een nieuw begrip voor me. Ik zal me hier in de komende tijd wat meer in verdiepen.
Doet u in de tussentijd wel voorzichtig?
Steeds vaker krijg ik horen;
Doe voorzichtig!
Laatst kreeg ik een mailtje van iemand die vroeg hoe het met me ging en dat we weer eens iets leuks moesten doen, om af te sluiten met Take Care, hetgeen je kunt vertalen als
Doe voorzichtig!
Vanochtend was ik even bij mijn moeder op visite en toen ik na de koffie en een broodje aanstalten maakte om naar huis te gaan zei ze tegen mij:
Doe voorzichtig!
Vanmiddag zat ik heerlijk op een terras en maakte een praatje met een passerende dame. Heel gezellig allemaal en het eindigde ermee dat we telefoonnummers uitwisselden, toen ze wegging kreeg ik het volgende te horen:
Doe voorzichtig!
Vanavond was Laura even op visite en we zaten lekker te kletsen in de tuin, glaasje wijn erbij. Ik vertelde haar wat me die middag was overkomen en dat ik telefoonnummers had uitgewisseld met een passerende dame. Toen zei vanavond, of vanochtend, net zo u wilt weer op de fiets naar huis stapte kreeg ik het volgende te horen:
Doe voorzichtig!
Wat is dat toch, vraag ik me af. Dat ik van iedere kant te horen krijg dat ik voorzichtig moet doen. Ík krijg de indruk dat ik mijn wilde jaren wel wat achter me gelaten heb en ik een redelijk rustig bestaan leidt. Ik zorg goed voor mezelf, eet gezond, vrij veilig, beweeg regelmatig en ben dit jaar nog niet bij de huisarts geweest. Akkoord, ik drink wel eens een borrel maar het is nog niet zo erg dat er sprake is van enige vorm van alcoholisme, verder speel ik in een rockbandje maar echt onvoorzichtig ben ik volgens mij niet daarin. Het is zeker geen sex, drugs & rock 'n roll, helaas. Misschien ligt het geluidsvolume wat we produceren wat hoog maar tot grote onvoorzichtigheid heeft dit nog niet geleid.
Het is natuurlijk wel fijn als er mensen zijn die vinden dat je voorzichtig moet zijn. Het is een teken dat ze om je geven. Maar als je het zo vaak te horen krijgt ga je jezelf toch afvragen of je hier of daar niet wat onvoorzichtig bent.
Hoe doe je dat eigenlijk, voorzichtig doen? Ik heb weleens gehoord van voorzichtig zijn maar voorzichtig doen is een nieuw begrip voor me. Ik zal me hier in de komende tijd wat meer in verdiepen.
Doet u in de tussentijd wel voorzichtig?
Abonneren op:
Posts (Atom)
